Κυριακή Ἀσώτου

 

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025

«Δοξάσατε δή τόν Θεόν

ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καίἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν»

(Πρός Κορινθίους Α΄, στ΄, 20)

           

Στάδιο πνευματικῶν ἀγώνων εἶναι, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ποὺ ἀπὸ τὴν περασμένη Κυριακή, μὲ τὸ ἄνοιγμα τοῦ Τριῳδίου, ἐτοιμαζόμαστε νὰ διατρέξουμε.

Βρισκόμαστε τώρα στὰ ἀποδυτήρια αὐτοῦ τοῦ σταδίου, μέσα στὰ ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία, σὰν καλή προπονήτρια, ἐτοιμάζει τὰ τέκνα της γιὰ τὸν ἀγῶνα τῶν ἀρετῶν. Μὲ τὰ εὐαγγελικὰ καὶ ἀποστολικὰ ἀναγνώσματα καὶ μὲ τὰ ἐξαίσια καὶ κατανυκτικὰ τροπάρια τῶν Κυριακῶν αὐτῶν, ποὺ προηγούνται τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία ἀπαλλάσσει τὶς ψυχὲς ἀπὸ τὰ μαλθακὰ ροῦχα τῆς πνευματικῆς ῥᾳθυμίας, τὶς ἀλείφει μὲ τὸ λάδι τῆς ἀνανήψεως καὶ τὶς καθοδηγεῖ στὸ πῶς πρέπει νὰ ἀθληθοῦν.

Τρία εἶναι τὰ ἐφόδια, ποὺ παίρνουμε γιὰ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα. Τὴν περασμένη Κυριακή, ποὺ διαβάστηκε ἡ παραβολὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, μᾶς δόθηκε τὸ μάθημα τῆς ταπεινοφροσύνης. Ἡ συναίσθηση, πού πρέπει νὰ ἔχουμε γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, εἶναι ἡ ἀφετηρία τῆς ἁγιότητος. Σήμερα, μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου, διδαχτήκαμε πὼς αὐτὴ τὴν συναίσθηση πρέπει νὰ τὴν κάνουμε πράξη. Νὰ μὴ μείνει μιὰ καλή διάθεση, ἀλλὰ νὰ μεταφραστεῖ σὲ ἔμπρακτη μετάνοια. Ὁ Ἄσωτος σηκώθηκε καὶ πῆγε στὸν πατέρα του. Δὲν περιορίστηκε μόνο στὸ νὰ λυπηθεῖ γιὰ τὸ κατάντημά του.

Καὶ ἡ ἐρχόμενη Κυριακὴ μᾶς δίδει τὸ τρίτο μεγάλο ἐφόδιο, διδάσκοντάς μας τὴν ἀγάπη, μὲ τὴν προειδοποίηση πὼς τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως ὁ Κύριος δὲν θὰ μᾶς ζητήσει ἄλλον ἀπολογισμὸ παρὰ πόσο τὸν ἀγαπήσαμε ἀγαπώντας τοὺς ἀδελφοὺς μας.

Μὲ αὐτὰ τὰ τρία ἐφόδια, τὴν ταπείνωση, τὴ μετάνοια καὶ τὴν ἀγάπη, θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ τρέξουμε τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν, ποὺ εἶναι ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Καὶ θὰ τὸ διανύσουμε ἀκολουθώντας τὶς συμβουλές, ποὺ δίδει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς τετάρτης καὶ τελευταίας ἀπὸ αὐτὲς τὶς Κυριακὲς.

Ποῖος εἶναι ὁ σκοπὸς αὐτοῦ τοῦ ἀγῶνα, αὐτῆς τῆς συγκομιδῆς ἀρετῶν; Μᾶς τὸ λέγει ἀπὸ σήμερα, ἀνυπόμονα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Καὶ μᾶς τὸ λέγει μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ Παύλου, ποὺ ἀκούσαμε στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα: «Δοξάσατε τὸν Θεὸν ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ σώματι ὑμῶν».

Ἡ προτροπὴ αὐτὴ εἶναι ἕνα βέλος, ποὺ ἀφήνει ἀπὸ τὸ καλά τεντωμένο τόξο τῆς διδασκαλίας του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔχοντας γιὰ στόχο τὸ κέντρο τῆς ψυχῆς τοῦ καθενὸς μας.

Τὸ σῶμά μας μὲ τὴν νηστεία, τὸ πνεῦμά μας μὲ τὴν προσευχὴ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ποὺ εἶναι ἡ κατεξοχὴν περίοδος τῆς ἀνανεώσεως, ἡ πνευματικὴ ἄνοιξη τοῦ χρόνου, θὰ γίνουν καὶ τὰ δύο αἰτία νὰ δοξαστεῖ ὁ Θεὸς καὶ νὰ καταισχυνθεῖ ὁ διάβολος.

Τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα μας ἀνήκουν στὸν Θεό, φώναξε σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Εἶναι δικό Του κτῆμα, κάτοπτρο τῆς δόξης Του.

Ἀφήνοντας τὴν ἁμαρτία, ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν ἀρετή, θὰ δοξάζετε τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν.

Ἄς μείνει, ἀδελφοί μου, στὸ κέντρο τῆς ψυχῆς ὅλων σας ἡ προτροπὴ αὐτὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Δοξάσατε τὸν Θεὸν ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ σώματι ὑμῶν».

Ἄς μείνει αὐτὸ τὸ βέλος καρφωμένο ἐκεῖ γιὰ πάντα, γιὰ ὅλη σας τὴ ζωή. Γιατί, ἀλήθεια, ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ χριστιανοῦ δὲν εἶναι παρὰ μιὰ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μιὰ περίοδος ἀδιάκοπης προσπαθείας, μέσα σὲ προσευχὴ καὶ δάκρυα, γιὰ νὰ διανυθεῖ ὁ δρόμος τοῦ θείου θελήματος καὶ νὰ δοξαστεῖ ἔτσι ὁ Θεὸς στὸ σῶμα μας καὶ στὸ πνεῦμα μας.

Ὁ Θεός, πέρασε πρῶτος ἀπὸ αὐτὸ τὸ στάδιο. Τὸ διήνυσε σὰν ἄνθρωπος. Καὶ ἀξιώνει τοὺς ἀγαπημένους Του νὰ τὸ διατρέχουν καὶ αὐτοί, πατώντας πάνω στὰ δικά Του ζωηφόρα καὶ αἰώνια ἀχνάρια.