«καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν»
Δημοσιεύθηκε 05 Ἰουνίου 2025
Ὁ Κύριός μας στήν ἀποχαιρετιστήρια ὁμιλία Του πρός τούς μαθητές Του, σύμφωνα μέ τόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη, ὑπόσχεται ὅτι θά στείλει τό ἅγιο Πνεῦμα μετά τόν θάνατό Του, τήν ἀνάστασί Του καί τήν ἐπιστροφή Του στόν οὐρανό «… καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένει μεθ' ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας…» (Ἰωάννου ιδ΄ 15-17).
Μετά τήν ἀνάστασή Του ἐπανάλαβε αὐτή τήν ὑπόσχεσή Του: «Κι ἐγὼ θὰ σᾶς στείλω αὐτό ποὺ σᾶς ὑποσχέθηκε ὁ Πατέρας μου. Ἐσεῖς καθίστε στὴν Ἱερουσαλὴμ ὡσότου ὁ Θεὸς σᾶς ὁπλίσει μὲ τὴν δύναμή του» (Λουκᾶ κδ΄ 49). Ὁ ἀπόστολος Λουκᾶς, ὁ συγγραφέας τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων ἀναφέρει αὐτή τήν ὑπόσχεσι τοῦ Κυρίου ἐξιστορῶν τά μετά τήν ἀνάστασί Του (Πράξεων α΄ 1-8).
Κατά τήν πεντηκοστή ἡμέρα ἀπό τῆς ἡμέρας τῆς ἀναστάσεώς Του ἐστάλη στούς ἁγίους Μαθητές καί Ἀποστόλους Του, ὅπως τούς εἶχε ὑποσχεθεῖ τό ἅγιο Πνεῦμα, πού φανερώθηκε μέ τή μορφή πυρίνων γλωσσῶν, πού ἐκάθησαν πάνω στά κεφάλια τους ὅπως μαρτυροῦν τό γεγονός οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (β΄ 1-4). Ἔκτοτε τό ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ στήν ἱστορία:
Γιά τή συγκρότηση τῆς Ἐκκλησίας.
Μέ τή δύναμη τοῦ ἁγίου Πνεύματος οἱ Ἀπόστολοι συγκέντρωσαν τούς πιστούς ἐντάσσοντας τους στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, πού κατά τή διδασκαλία τῶν θεοφόρων Πατέρων καί Διδασκάλων Της εἶναι ἡ ταμειοῦχος τῆς θείας Χάριτος, ἡ κιβωτός καί ὁ λιμένας τῆς σωτηρίας, τό σῶμα τοῦ ἐνδόξου Χριστοῦ, ἡ δόξα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Τά πάντα στήν Ἐκκλησία ἐνεργεῖ τό ἅγιο Πνεῦμα πού κατά τόν γνωστό ὕμνο τῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας».
Αὐτό τό πανάγιο Πνεῦμα, πού ἔλαβαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι λαμβάνουν ὅλοι οἱ πιστοί ὅταν βαπτίζονται στό Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος κατά τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου (Ματθαίου η΄ 19) μέ τό ἅγιο καί ἱερό Μυστήριο τοῦ Χρίσματος καί ἔτσι ἐνσωματώνονται στήν Ἐκκλησία καί γίνονται «Σῶμα Χριστοῦ»(Κορινθίους Α΄ ιβ΄ 27).
Στούς πιστούς.
Κατά τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας τό ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ στούς πιστούς μέ τούς ἑξῆς τρόπους:
α΄. Γιά τήν κάθαρσή τους ἀπό τήν ἁμαρτία καί τίς συνέπειές της.
Στόν ὡραῖο ὕμνο «Βασιλεῦ Οὐράνιε» πού ἀπαγγέλλουμε συνεχῶς ὅταν προσευχόμαστε καί ψάλλουμε ἀπευθυνόμενοι στό ἅγιο Πνεῦμα, ἱκετεύουμε καί δεόμαστε.
«Ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος».
Γιά νά καθαρισθοῦμε ἀπό τίς ἁμαρτίες μας ἀπαραιτήτως κατά τόν ἀπόστολο Ἰωάννη τόν Εὐαγγελιστή πρέπει νά ὁμολογήσουμε τίς ἁμαρτίες μας. Ἑπομένως ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν εἶναι ἡ ὁμολογία τους (Α΄ Ἰωάννου α΄ 9).
Καθαριζόμαστε ἀπό τίς ἁμαρτίες μας ὅταν συμμετέχουμε στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας καί κοινωνοῦμε τοῦ ἁγίου Σώματος καί Αἵματός Του (Ματθαίου κστ΄ 27-28).
Γιά τόν φωτισμό τους.
Ὁ Κύριος ὑποσχέθηκε καί διαβεβαίωσε τούς μαθητές Του:
Ὅταν ὅμως θὰ ἔρθει ἐκεῖνος, τό Πνεῦμα τῆς Ἀλήθειας, θὰ σᾶς ὁδηγήσει σὲ ὅλη τὴν ἀλήθεια. Γιατὶ δὲν θὰ μιλήσει ἀπὸ μόνος του, ἀλλὰ θὰ πεῖ ὅσα θ’ ἀκούσει, καὰ θὰ σᾶς ἀναγγείλει αὐτὰ ποὺ μέλλουν νὰ συμβοῦν ” (Ἰωάννου ιστ΄ 13).
Οἱ πιστοί πού ἀναζητοῦν τήν ἀλήθεια τῆς ζωῆς θά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ καί αὐτή θά τούς ἐλευθερώσει ἀπό κάθε σκοτάδι καί πλάνη κατά τό λόγο τοῦ Κυρίου: «Καί θά γνωρίσετε τήν ἀλήθεια καί ἡ ἀλήθεια θά σᾶς ἐλευθερώσει» (Ἰωάννου η΄ 32).
Γιά τήν θέωσή τους.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος κηρύττει πανηγυρικά σ’ ὅλους τούς πιστούς Ἐκκλησίας μας ὅτι: «Γιατὶ τὸ Πνεῦμα ποὺ σᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς δὲν ἐμπνέει φόβο γιὰ τὸν Θεὸ οὔτε κάνει τοὺς ἀνθρώπους δούλους, ἀλλὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα μᾶς δίνει τὸ θάρρος νὰ λέμε τὸν Θεό: «Ἀββᾶ, Πατέρα μου!» (Ρωμαίους η΄ 15).
Ἐνισχυόμενοι ἀπό τό ἅγιο Πνεῦμα οἱ πιστοί ἀγωνιζόμαστε γιά νά μήν ἐκπέσουμε ἀπό τήν κατάσταση τῆς θείας ζωῆς καί στερηθοῦμε τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν σύμφωνα μέ τό Μέγα Βασίλειο: «Μὲ τὸ ἅγιο Πνεῦμα ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀποκατάσταση στὸν παράδεισο, ἡ ἄνοδος στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἡ ἐπανάκτηση τῆς υἱοθεσίας, τὸ θάρρος νὰ ὀνομάζουμε τὸν Θεὸ Πατέρα μας, τὸ νὰ γίνουμε μέτοχοι τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ, νὰ ἀποβοῦμε τέκνα φωτὸς, νὰ μετέχουμε τῆς αἰώνιας δόξας καὶ γενικὰ νὰ ἀπολαμβάνουμε τὸ σύνολο καὶ κατὰ τὴν παροῦσα ζωὴ καὶ κατὰ τὴ μέλλουσα. Ἔτσι τὴ χάρη τῶν ἀγαθῶν ποὺ σὰν ὑποσχέσεις μόνο μᾶς ἔχουν δοθεῖ καὶ ποὺ πιστεύουμε ὅτι θὰ τὰ ἀπολαύσουμε τὴν βλέπουμε σὰν σὲ καθρέπτη, σὰν εἶναι ἤδη παρόντα». (Μεγάλου Βασιλείου, Περί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, P.G. 32, 132 Β-C).
