«Διέστη …ἀναφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν»

                                                                Δημοσιεύθηκε 29.05.2025

Ἡ ᾿Ανάληψη ὡς ἑορτὴ  ἐκφράζει τὸ πασχάλιο μυστήριο µέσα ἀπὸ μιὰ προοπτική ποὺ εἶναι Μεσσιανική, Εἶναι ἡ γιορτή τῆς βασιλικῆς ἀποκατάστασης τοῦ Μεσσία.

Ὁ Κύριος μετά τήν Ἀνάστασή Του παρέμεινε ἀκόμα σαράντα ἡμέρες στή γῆ γιά νά σταθεροποιήσει τούς Ἀποστόλους Του στήν πίστη τῆς Ἀναστάσεώς Του, γιά νά τούς ἀπευθύνει τίς τελευταῖες ὁδηγίες Του, καί νά τούς προετοιμάσει γιά τήν ἀναχώρησή Του στόν οὐρανό. Εἶχε ἐκπληρώσει τήν ἀποστολή Του στή γῆ. Μποροῦσε νά ἐπαναλάβει τά λόγια πού εἶπε πρός τόν ἐπουράνιο Θεό καί Πατέρα Του: «Ἐγώ φανέρωσα τή δόξα σου πάνω στή γῆ, ἀφοῦ ὁλοκλήρωσα τό ἔργο πού μου ἀνέθεσες νά κάνω» .

Εἶχε ἱδρύσει τήν Ἐκκλησία, εἶχε ἐξαγοράσει τό γένος τῶν ἀνθρώπων μέ τόν θάνατό Του, κατάργησε μέ τό σταυρό Του τήν ἐξουσία τοῦ Διαβόλου. Ἡ ὥρα τοῦ θριάμβου εἶχε ἔλθει γιά τήν ὁποία προσευχήθηκε στόν ἐπουράνιο Θεό καί Πατέρα. Ἡ τεσσαρακοστή ἡμέρα μετά τήν Ἀνάστασή Του ἔφθασε. Ἐμφανίσθηκε στήν Ἱερουσαλήμ, τούς προανήγγειλε τήν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τούς παρήγγειλε νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο σέ ὅλη τή γῆ καί τούς ὁδήγησε ἔπειτα ἔξω τῆς πόλεως, στό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, πού πρίν ἀπό σαράντα δύο ἡμέρες ἦταν μάρτυς τῆς ἀγωνίας τοῦ Ἰησοῦ  ἔγινε τώρα μάρτυρας τοῦ θριάμβου Του. Ὅταν ὁ ὅμιλος τῶν Mαθητῶν ἔφθασε στήν κορυφή τοῦ λόφου, ὁ Ἰησοῦς ὕψωσε τά χέρια Του στόν οὐρανό κι ἴσως ἐπανέλαβε τά λόγια πού εἶχε πεῖ καί σέ ἄλλη εὐκαιρία: «Τώρα δέν εἶμαι πιά μέσα στόν κόσμο ἐνῶ αὐτοί μένουν μέσα στόν κόσμο, κι ἐγώ ἔρχομαι σ’ ἐσένα. Ἅγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στήν πίστη μέ τή δύναμη τοῦ ὀνόματός σου πού μοῦ χάρισες, γιά νά μείνουν ἑνωμένοι ὅπως ἐμεῖς». «Καθώς τούς εὐλογοῦσε, ἄρχισε ν’ ἀπομακρύνεται ἀπ’ αὐτούς καί ν’ ἀνεβαίνει στόν οὐρανό» . Εὐλογώντας, σιγά-σιγά ὑψώθηκε ὄχι σάν τόν Ἠλία μέ πύρινο ἅρμα, ἄλλα μέ τήν προσωπική δύναμή Του. Οἱ Μαθητές Τόν παρακολουθοῦσαν μέ τά μάτια τους, ἐνῶ οἱ καρδιές τους ἐπάλλοντο ἀπό χαρά καί συγκίνηση. Ἀσφαλῶς ἐπιθυμοῦσαν νά Τόν ἀκολουθήσουν στούς αἰθέρες, ἀλλά φωτεινή νεφέλη Τόν σκέπασε καί ἔπαυσαν νά Τόν διακρίνουν.

Οἱ Μαθητές Του πού Τόν εἶχαν ἀκολουθήσει στήν θριαμβευτική εἴσοδό Του στά Ἱεροσόλυμα τώρα βλέπουν τήν θριαμβευτική ἄνοδό Του στόν οὐρανό.

Ὅλοι οἱ Δίκαιοι πού ἔζησαν πρό Χριστοῦ, καί οἱ ψυχές τους βρίσκονταν αἰχμάλωτες καί δέσμιες στόν Ἅδη, καί γιά τούς ὁποίους ὁ Παράδεισος ἦταν κλειστός, ἀφοῦ ἐλευθερώθηκαν ἀπό τόν Σωτήρα μέ τήν Ἀνάστασή Του Τόν συνώδευσαν στόν οὐρανό. Μαζί Του ἀνῆλθαν ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα, οἱ Πρωτόπλαστοι οἱ πρῶτοι μετανοημένοι, οἱ Πατριάρχες πού τόσο πόθησαν τόν ὑποσχεμένο Μεσσία, οἱ Προφῆτες, πού προεῖπαν τήν ἔλευση τοῦ Λυτρωτοῦ, τίς ταπεινώσεις Του, τή νίκη Του, τό θρίαμβό Του.

Ἡ Ἐκκλησία ἐφαρμόζει τήν μεσσσιανική  προφητεία τοῦ Ἡσαΐου γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς Ἱερουσαλήμ στήν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Κύριος ἔνδοξος νικητής «εἰσῆλθε εἰς τὴν χαρά Του»  καί μαζί Του ἔφερε τό λαό Του «εἰς ὄρος ἁγιάσματος αὐτοῦ». Ταπεινώθηκε, ὑπέφερε, θρήνησε, πολέμησε, ἐξαγίασε τή γῆ μέ τήν ἀναζήτηση τῶν ἁμαρτωλῶν γιά τή σωτηρία τους καί κατέπαυσε ἀπό πάντων τῶν ἔργων Αὐτοῦ . 

Ὅταν ὁ Κύριός μας ἀνῆλθε στόν οὐρανό ὁ ἄναρχος Πατέρας Τόν τοποθέτησε στά δεξιά Του καί Τόν στεφάνωσε μέ τήν δόξα. Ὑπέφερε, πρέπει τώρα νά δοξασθεῖ. Τόν προσκαλεῖ ἐπειδή «ταπεινώθηκε θεληματικά ὑπακούοντας μέχρι θανάτου. Καί μάλιστα θανάτου σταυρικοῦ. Γι’ αὐτό καί ὁ Θεός τόν ἀνέβασε πολύ ψηλά καί τοῦ χάρισε τό ὄνομα πού εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα τά ὀνόματα. Κι ἔτσι, στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ ὅλα τά ἐπουράνια, τά ἐπίγεια καί τά ὑποχθόνια θά προσκυνήσουν, καί κάθε γλώσσα θά ὁμολογήσει ὅτι Κύριος εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός,  γιά νά δοξάζεται ἔτσι ὁ Θεός Πατέρας» .

Χαρίζει σ’ Αὐτόν ὄνομα «τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» μπροστά στό ὁποῖο θά κάμψει κάθε ἐπίγεια (ἄνθρωποι), ἐπουράνια (ἄγγελοι) καί καταχθόνια (δαίμονες) δύναμη. Ὁ  Ἰησοῦς ἔχει σάν ὑποπόδιο τῶν ποδῶν Του ὑποτεταγμένους ὅλους τούς ἔχθρούς Του .

Ποῦ εἶναι οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, οἱ Ἄρχοντες τοῦ κόσμου, οἱ ἐπηρμένοι ἰσχυροί γιά τά πλούτη τους, τήν σοφία τους, τήν δύναμή τους καί τή δόξα τους; Οἱ αἰῶνες τούς ἐκμηδένισαν καί ὁ Χριστός μένει εἰς τόν αἰῶνα «χθὲς καὶ σήμερα ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» . Οἱ ἐχθροί τῆς Ἐκκλησίας παρέρχονται. Ὁ Χριστός ὅμως πάντα θριαμβεύει «ἐξῆλθεν νικῶν καί ἵνα νικήσῃ». Ἀπολαμβάνει ἀπό τήν τιμητική θέση Του τήν ἀτελείωτη δόξα τοῦ Οὐρανοῦ.