«Ὑμεῖς κλητοὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ»
Δημοσιεύθηκε 23 Ὀκτωβρίου 2025
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός καλεῖ κοντά Του τούς πρώτους μαθητές Ἀνδρέα, Πέτρο, Φίλιππο, Ναθαναήλ γιά νά γίνουν μάρτυρες τοῦ σωτηριώδους ἔργου Του καί κήρυκες τοῦ λόγου Του μετά τήν ἀνάστασή Του (βλ. Ἰωάννου α΄ 35-51). Ἐπίσης, καλεῖ τούς διψασμένους γιά τήν ἀλήθεια, τήν ἀληθινή ζωή, τήν δικαιοσύνη, τήν εἰρήνη, τίς δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν, τήν ἀποκατάσταση στόν πνευματικό κόσμο, τήν ἀπολύτρωση (βλ. Ἰωάννου ζ΄ 37-39). Κάλεσε τόν ἀπόστολο Ματθαῖο γιά νά ἀλλάξει ζωή καί ἐπάγγελμα : «Ἀκολούθησε μέ». Κι ἐκεῖνος σηκώθηκε καί τόν ἀκολούθησε (βλ. Μάρκου β΄ 13-17). Καλεῖ τούς κουρασμένους ἀπό τίς μέριμνες καί τίς θλίψεις καί τίς ταλαιπωρίες τῆς ζωῆς καί φορτωμένους ἀπό ἐνοχές, ἀπογοητεύσεις καί μέριμνες (Ματθαίου ια΄ 28-30). Ἀπευθύνθηκε καί κάλεσε στόν πλούσιο νέο πού ζητοῦσε τήν τελειότητα, ἀλλά ἀπαιτοῦσε νά κάνει θυσίες (βλ. Ματθαίου ιθ΄ 16-22). Κάλεσε τόν Ζακχαῖο πού μέ τήν συμπεριφορά του ξεπέρασε κοινωνικά στερεότυπα καί ἐσωτερικές ἀναστολές (βλ. Λουκᾶ ιθ΄ 1-10). Κάλεσε τόν Σαῦλο τῆς Ταρσοῦ γιά νά τοῦ ἀναθέσει νά κηρύξει στά ἔθνη, ὡς ἀπόστολος Παῦλος πλέον: Σήκω ὅμως καί μπές στήν πόλη· ἐκεῖ θά σοῦ ποῦνε τί πρέπει νά κάνεις» (Πράξεων θ΄ 4-6). Κάλεσε στό μεγάλο δεῖπνο τῆς Βασιλείας Του ὅλους τούς ἀνθρώπους (Λουκᾶ ιδ΄ 15-24). Ἀπεύθηνε κάλεσμα σ’ ὅλους τούς πιστούς νά δεχθοῦν τήν σωτηρία πιστεύοντες στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό : «Σ’ αὐτούς ἀνήκετε κι ἐσεῖς, ἀφοῦ σᾶς κάλεσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός» (Πρός Ρωμαίους α΄ 6). Ὅπως ἔστειλε τόν ἀπόστολο Φίλιππο στόν Αἰθίοπα ἀξιωματοῦχο πού ἡ καρδιά του εἶχε ἑτοιμασθεῖ νά δεχθεῖ τήν πίστη στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό (Πράξεων η΄ 26-39)
Μέ τά δημιουργήματά Του ὁ πανάγαθος Θεός μᾶς καλεῖ νά Τόν γνωρίσουμε : «Παρ’ ὅ,τι εἶναι ἀόρατες καί ἡ αἰώνια δύναμη τοῦ Θεοῦ καί ἡ θεϊκή του ἰδιότητα μποροῦσαν νά τίς δοῦν μέσα στή δημιουργία, ἀπό τότε πού ἔγινε ὁ κόσμος» (Πρός Ρωμαίους α΄ 20)
Τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι κλήση πρός τήν σωτηρία διά τῆς πίστεως στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό : «Σᾶς κάλεσε στή σωτηρία μέ τό δικό μας κήρυγμα, ὥστε νά μετάσχετε στή δόξα τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ» (βλ. Πρός Θεσσαλονικεῖς Β΄ β΄ 13-14)
Ὁ Θεός μᾶς καλεῖ κοντά Του νά γευθοῦμε καί ἐμεῖς τήν χάρη Του καί τήν αἰώνια Βασιλεία Του, πού ἀποτελεῖ καί τό οὐσιαστικό περιεχόμενο τῆς πίστεώς μας. Γιά τήν κοινωνία μετά τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐφόσον : «Ὁ Θεός, πού σᾶς κάλεσε νά ζεῖτε σέ κοινωνία μέ τόν Υἱό του, τόν Ἰησοῦ Χριστό τόν Κύριό μας, κρατάει τίς ὑποσχέσεις του» (Α’ Πρός Κορινθίους α΄ 9) Γιά ἁγιασμό, ἐφόσον «Ὁ Θεός μᾶς κάλεσε γιά νά γίνουμε ὄχι ἠθικά ἀσύδοτοι, ἀλλά ἅγιοι» (Α΄ Πρός Θεσσαλονικεῖς δ΄ 7). Γιά ἐλευθερία, ὅμως μέ ὅρια καί προϋποθέσεις διότι : «Ὁ Θεός, λοιπόν, ἀδελφοί μου, σᾶς κάλεσε γιά νά ζήσετε ἐλεύθεροι. Μόνο νά μή γίνει ἡ ἐλευθερία ἀφορμή γιά ἁμαρτωλή διαγωγή, ἀλλά μέ ἀγάπη νά ὑπηρετεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο» (Πρός Γαλάτας ε΄ 13) Γιά εἰρήνη, ἐφόσον «Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, στήν ὁποία ἔχετε κληθεῖ ὅλοι σάν ἕνα σῶμα, ἄς κατευθύνει τίς καρδιές σας. Γιά ὅλα νά εὐγνωμονεῖτε τό Θεό» (Πρός Κολοσσαεῖς γ΄ 15). Γιά τήν αἰώνια δόξα τοῦ Χριστοῦ, διότι «Μᾶς κάλεσε στή σωτηρία μέ τό δικό μας κήρυγμα, ὥστε νά μετάσχετε στή δόξα τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Πρός Θεσσαλονικεῖς β΄ 14)
Γιά τήν αἰώνια ζωή, διότι παράγγειλε σ’ ὅλους μας «Νά ἀγωνίζεσαι τόν ὡραῖο ἀγώνα τῆς πίστεως. Κατάκτησε ἔτσι τήν αἰώνια ζωή, στήν ὁποία καί σέ κάλεσε ὁ Θεός, γιά τήν ὁποία ὁμολόγησες τήν καλή ὁμολογία μπροστά σέ πολλούς μάρτυρες» (Πρός Τιμόθεον Α΄ στ΄ 12) Ὁ Κύριος μας μᾶς δίδαξε νά ζοῦμε μέ τρόπο ἀντάξιο Ἐκείνου πού μᾶς κάλεσε «Σᾶς παρακαλῶ, …νά ζεῖτε μέ τρόπο ἀντάξιο ἐκείνου πού σᾶς κάλεσε στή νέα ζωή. Νά ζεῖτε μέ ταπείνωση, πραότητα καί ὑπομονή· νά ἀνέχεστε μέ ἀγάπη ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί νά προσπαθεῖτε νά διατηρεῖτε, μέ τήν εἰρήνη πού σᾶς συνδέει μεταξύ σας, τήν ἑνότητα πού δίνει τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ἕνα σῶμα ἀποτελεῖτε ὅλοι κι ἕνα πνεῦμα σᾶς ἑνώνει, ὅπως καί μία εἶναι ἡ ἐλπίδα σας γιά τήν ὁποία σᾶς κάλεσε ὁ Θεός. Ἕνας Κύριος ὑπάρχει, μία πίστη, ἕνα βάπτισμα. Ἕνας Θεός καί Πατέρας ὅλων, πού κυριαρχεῖ σ’ ὅλους, ἐνεργεῖ μέσα ἀπ’ ὅλους καί κατοικεῖ σέ ὅλους σας » (Πρός Ἐφεσίους δ΄ 1-6)
