«Ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι»
Δημοσιεύθηκε 24.07.2025
῾Ο Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς μιλώντας αὐθεντικὰ γιὰ Αὐτὸν τὸν ῎Ιδιον στοὺς Ἰουδαίους παρατήρησε: «Ἐσεῖς μελετᾶτε μὲ ζῆλο τὶς Γραφές, μὲ τὴν πεποίθηση πὼς σ’ αὐτὲς βρίσκει κανεὶς τὴν αἰώνια ζωή· ἀκριβῶς ὅμως αὐτὲς εἶναι ποὺ δίνουν μαρτυρία γιὰ μένα. Καὶ ὅμως δὲν εἶστε πρόθυμοι νὰ ἔρθετε κοντά μου γιὰ νὰ βρεῖτε τὴν ἀληθινὴ ζωή» ( Ἰωάννου ε´ 39).
Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς ἀναδεικνύουν τὴν σημασία τῆς μελέτης τῶν θείων λόγων τῆς ἁγίας Γραφῆς, ποὺ μαρτυρεῖ γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας, τὴν θεία ἀποστολή Του στὸν κόσμο, τὴν ὕψιστη διακονία Του, τὴν ἅγια ζωή Του καὶ τὴν διδασκαλία Του καὶ οὐσιαστικὰ μᾶς ὁδηγεῖ σ’ Αὐτόν. Ὅσοι μέ καλή προαίρεση καί ζῆλο ἀναζητοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ ἐπιθυμοῦν τὴν αἰώνια ζωὴ ἐρευνοῦν, μελετοῦν τὴν ἁγία μας Γραφή, ποὺ βεβαιώνει γιὰ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ εἶναι ἡ ζωὴ καὶ ὁδηγεῖ στὴν ζωὴ καὶ χαρίζει τὴν ζωή σέ ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους. Πολλοί πιστοί τῆς Ἐκκλησίας μας διακόνησαν στὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας, τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καί οἱ ὁποῖοι ἀναφέρθηκαν στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ, φωτισμένοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, πληροφορώντας μας ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα νὰ γνωρίζουμε γι’ Αὐτὸν, τό πρόσωπό Του καί τήν ἀποστολή Του γιὰ τὴν σωτηρία ὅλων μας. Αὐτοί ἐπιθύμησαν νά γνωρίσουν βαθύτερα τὸ πρόσωπο καί τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ καταρτισθοῦν περισσότερο, νὰ στερεώσουν τὴν πίστη τους καὶ νὰ βεβαιωθοῦν ὅτι «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Πρός Ἑβραίους ιγ΄, 8).
Ὁ Κύριός μας καθώς δίδασκε στὸν ναό, φώναξε δυνατά: «Καὶ μένα γνωρίζετε καὶ ἀπὸ ποῦ κατάγομαι γνωρίζετε· ὅμως δὲν ἔχω ἔρθει ἀπὸ μόνος μου, ἀλλὰ ὑπάρχει ᾽Εκεῖνος, ὁ ῾Οποῖος μὲ ἀπέστειλε, τὸν ῾Οποῖο ἐσεῖς δὲν γνωρίζετε» (Ἰωάννου ζ΄, 28). Σ’ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ Κύριος, μιλώντας δημόσια πρὸς τοὺς Ἰουδαίους στὸν Ναό, ὑποστηρίζει τὴν θεία καταγωγή Του. Καί στήν συνέχεια μαρτυρεῖ ὁ Ἴδιος «ὁ Ἰησοῦς ᾽Εγὼ εἶμαι, (ὁ Μεσσίας), ποὺ μιλάω μαζί σου» (Ἰωάννου δ΄, 25-26).Στὴν συζήτηση πού ἔγινε μὲ τὴν Σαμαρείτιδα ὁ Κύριος φανερώνει ὅτι εἶναι ὁ Μεσσίας (Ἰωάννου ιγ΄, 13). Στοὺς λόγους Του πρὸς τοὺς μαθητές Του δέχεται, ὅτι εἶναι ὁ Κύριος καὶ ὁ Διδάσκαλός τους. «Τοῦ λέει (στὸν Κύριο) ὁ Φίλιππος : Δεῖξε μας τὸν Πατέρα καὶ αὐτὸς μᾶς ἀρκεῖ. Τοῦ λέει ὁ Ἰησοῦς: Τόσον καιρὸ εἶμαι μαζί σας, Φίλιππε, καὶ δὲν μὲ ἔχεις γνωρίσει; Αὐτὸς ποὺ ἔχει δεῖ ἐμένα, ἔχει δεῖ καὶ τὸν Πατέρα. καὶ πῶς ἐσὺ λὲς δεῖξε μας τὸν Πατέρα; Δὲν πιστεύεις ὅτι ἐγὼ εἶμαι μέσα στὸν Πατέρα καὶ ὁ Πατέρας μέσα σὲ μένα; Τὰ λόγια τὰ ὁποῖα σᾶς λέω ἐγώ, δὲν τὰ λέω ἀπὸ μόνος μου. ῾Ο Πατέρας ὁ ὁποῖος μένει μέσα μου, Αὐτὸς κάνει τὰ ἔργα. Νὰ μὲ πιστεύετε, ὅτι ἐγὼ εἶμαι μέσα στὸν Πατέρα καὶ ὁ Πατέρας μέσα σὲ μένα· Ἀλλιῶς, νὰ μέ πιστεύετε ἐξαιτίας τῶν ἴδιων τῶν ἔργων» (Ἰωάννου ιδ΄, 8-11). Στοὺς λόγους αὐτοὺς πρὸς τὸν ἀπόστολο Φίλιππο φανερώνει τὴν σχέση ἑνότητας ποὺ ἔχει μὲ τὸν ᾽Επουράνιο Θεὸ καὶ Πατέρα. Ἐπίσης ὁ Ἴδιος πρός τόν Ἀρχιερέα μαρτυρεῖ γιά τόν Ἑαυτό Του καί ὁμολόγησε καὶ παραδέχθηκε, ὅτι εἶναι ὁ Μεσσίας καὶ ὁ Θεός: «Τὸ εἶπες ᾽Εσύ. Σᾶς λέω δέ, ἀπὸ τώ ρα θὰ βλέπετε τὸν Υἱὸ τοῦ ἀνθρώπου νὰ κάθεται στὰ δεξιά τῆς Δυνάμεως καὶ νὰ φέρεται πάνω στὰ σύννεφα τοῦ οὐρανοῦ» (Ματθαίου κστ΄ 63-64). Ἐπίσης καί πρός τόν Πιλᾶτο ἐξηγεεῖ ὅτι ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του, εἶναι νὰ βεβαιώσει τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὴν Ἀλήθεια (βλ. Ἰωάννου ιη΄). Ὅταν ἦρθε στὴν Ναζαρέτ, ὅπου εἶχε ἀνατραφεῖ, τὸ Σάββατο πῆγε, ὅπως συνήθιζε, στὴν συναγωγὴ καὶ σηκώθηκε νὰ διαβάσει. Καὶ Τοῦ δόθηκε βιβλίο τοῦ προφήτου ῾Ησαΐα καὶ ἀφοῦ ξετύλιξε τὸ βιβλίο, βρῆκε τὸ μέρος ὅπου ἦταν γραμμένο: Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου εἶναι ἐπάνω μου, διότι μὲ ἔχρισε. Μὲ ἀπέστειλε νὰ φέρω χαρούμενο ἄγγελμα στοὺς φτωχούς, νὰ θεραπεύσω τοὺς πληγωμένους στὴν καρδιά, νὰ ἀναγγείλω στοὺς αἰχμαλώτους ἀπελευθέρωση καὶ στοὺς τυφλοὺς ἀπόκτηση τῆς ὁράσεως, νὰ ἀποστείλω τοὺς ἀναπήρους ὑγιεῖς, ν’ ἀναγγείλω εὐλογημένη ἐποχή τοῦ Κυρίου (βλ. Ἡσαΐου ξα΄, 1-2, νη΄, 6). Στοὺς λόγους αὐτοὺς ὁ Κύριος ἐφαρμόζει στὸ πρόσωπό Του τὴν προφητεία τοῦ ῾Ησαΐα, ποὺ εἰπώθηκε γιὰ τὸ πρόσωπο καὶ τὸ ἔργο τοῦ Μεσσία. Οὐσιαστικὰ ἀναφέρεται στὴν ἀποστολή Του καὶ στὸ ἔργο ποὺ ἦρθε νὰ ἐπιτελέσει στὸν κόσμο (Λουκᾶ δ΄ 16-21).
